Thapsia villosa (Umbellifera / sub Apioideae ''villous poisonus carrot)

Eerst denk je aan berenklauw/engelwortel/venkelsoort...totdat je het blad ziet; klopt niks van. Speurwerk levert op dat dit een giftige plant is, die al vanaf de 3e eeuw ook medicinaal is gebruikt. 

Hij kan wel tot 2 meter hoog worden, en de bloemen zijn een paradijs voor insecten.  Maar de plant is giftig. Aanraken zorgt voor jeuk en zwelling. 

Vanaf de 3e eeuw werd het vnl. ingezet als braakmiddel; en om blaren uit te lokken (een zogenaamd ''tegen-irritant'' stofje dus); en de behandeling van scabies (schurft)

Een warm aftreksel van de bast, gemengd met olie, werd als omslag bij reumatische pijnen toegepast. En in de diergeneeskunde in  Salamanca gebruikte men het aftreksel om scheuren in paardenhoeven te behandelen. 

Alhoewel de oude genezers van de hele plant gebruikt maakten, is dit thans zeer af te raden in verband met haar giftigheid.De Catalaanse vissers gebruikten gif, gewonnen uit de wortels, om vissen te verdoven, zodat ze makkelijker te vangen waren. In vroegere eeuwen werd een gele kleurstof uit de bast van de wortels gewonnen en met het geel uit de bloemen werd in de 18e eeuw wol geverfd. 

De huidige geneeskunde is vooral geïnteresseerd in de inhoudsstoffen, zoals terpenolides, die sterke "Serca inhibiting properties'' bevatten (Sarco Endoplasmic Reticulum CAlcium; deze  ATPases bevinden zich in de spiercellen). Recent wetenschappelijk onderzoek richt zich met deze stofjes op behandeling van degeneratieve zenuwaandoeningen, zoals Alzheimer en Parkinson.



Bedankt voor je bezoek aan mijn blog en ik waardeer je reactie en eventuele op of aanmerkingen.