Het Kerstverhaal van La Canalosa.

Elk jaar spelen de bewoners van het kleine dorp La Canalosa in Spanje het kerstverhaal waarheidsgetrouw na. Van de ezel en de os tot aan de geboorte van het kind in de stal.........

  Het dagelijkse straatleven van "Bethlehem".

 ook de engelen kwamen langs......

 De Romeinse overheersers .....

 De dorpsbakkerij.....

 Hier moesten Josef en Maria zich inschrijven in het bevolkingsregister van Bethlehem.

 Op zoek naar een slaapplaats voor de hoogzwangere Maria.....

 Dan maar in de stal......

Het kind is geboren...... 

 De herders en hun schapen zijn al onderweg....

 De os....

 Het gelukkige gezinnetje....

 De drie koningen hebben de ster gevolgd en komen hun geschenken aanbieden.....

Onderstaand verhaal heb ik geleend van http://www.nicojo.nl/100980794
Het is geschreven door mijn partner Nicole.

Het Kerstverhaal; over de os, ezel, Maria, Jozef en een kindje

Maar laat ik bij het begin beginnen. Er was eens – ook daar valt heel veel over te vertellen, maar dat doe ik later. Overigens even over dat vertellen: de ‘’gelovigen’’ (zoals Pausen, Bisschoppen, Kardinalen en zo) moesten een manier vinden, om aan de bevolking hun zaligmakende boodschap  te verkondigen op een manier, die te begrijpen was. Want de meeste mensen konden noch schrijven noch lezen. Dus werd een verhaal verteld, uitgebeeld (schilderij of kerststalletjes – ja, daar komt dit vandaan) of nagespeeld. Zoals in La Canalosa, op de laatste zondag voor Kerstmis. Maar ik dwaal af. Laten we terugkeren naar het verhaal, zoals Lucas het ca. 90 jaar na de geboorte van Christus had verzonnen. Aldus de Bijbel.

Maria – de moeder van Jezus – werd verwekt door de kracht van de Heilige Geest. Power! Ofwel de gekuiste versie van seks voor het trouwen of stiekem achter de bosjes snoezelen tussen een Paterke en…de rest kunt u zelf invullen. Want er was nog geen sprake van KI of IVF. Gelukkig is dat maar een keer gebeurt, anders zouden de vele fertiliteitsklinieken in Spanje geen werk meer hebben. Enfin, het verhaal wil, dat zij, Maria dus, maagd was, is en blijft – ook na de geboorte – en dus niet met een erfzonde is belast. De zondigheid, die je bij de geboorte krijgt, omdat Adam en Eva samen een appeltje zaten op te peuzelen en vervolgens achter de Rododendrons doken. Dus die Maria, die had sjans. Bij Jozef. Timmerman van beroep, en helemaal gek van haar. Zij was de vrouw van zijn dromen. Met haar wilde hij wel trouwen. Een familie stichten. Maar zover kwam het niet, want de Heilige Geest verziekte de boel, en nog voor het huwelijk, en zonder dat hij met haar in de sponde belandde, werd ze potverdriekonijntjes zwanger. Ik doe hier verder geen verwijzing naar konijnen, hoor! Bewijze van spreken. Maar Hare Schijnheiligheid had een pleziertje. Jozef niet.

E.e.a. speelde zich af in het Romeinse Rijk. Maar men verplaatste de gebeurtenis naar Bethlehem; want van daaruit moest het goede nieuws van goddelijk heil, vrede en vreugde verspreid worden van de geboorte van Jezus, zijnde een afstammeling van de ooit beroemde Koning David (ja, die van Goliath). Rome paste daar niet in. Een Rome van de latere Caligula, Cesar en stotterende Claudius. En decadentie, macht en uitbuiting. In dit verhaal regeerde koning Herodes dus over Judea onder de Romeinse Keizer Augustus. En Herodes was benieuwd, hoeveel mensen hij kon kaalplukken. Dus kondigde hij een Volkstelling af, waarbij een ieder zich moest laten registreren. Makkelijk om later belastingen te innen dus. Net zoals nu. En wederom klopte dit verhaal historisch gezien niet, want volgens Lucas moest een ieder naar zijn geboorteplaats terug gaan. Onzin, zo ging dat niet in het Romeinse Rijk. Maar goed, het verklaart hoe Jozef met zijn Maria – die wonderbaarlijk zwanger was en een steeds dikkere buik kreeg – naar dat Bethlehem kwam. Vanuit Nazareth in Galilea. Want anders klopte het weer niet met de voorspelling, dat de Messias uit het huis en geslacht van David zou komen. Is het nog te volgen?

Nou, ze komen daar aan, in dat Bethlehem en zoeken een logeerplek. Bijzonder ongelukkig moment. Want door de Volkstelling bleek de Herberg bom vol. En het moet gezegd - de Heilige Geest had het knullig getimed - want net nu was het ‘’haar tijd’’. Ofwel, ze moest bevallen. Jozef, pragmatisch, ging op zoek naar een geschikte plek hiervoor. In de aanpalende stal – lekker warm door de os, de ezel, wat schapen en zo – vond hij een plek. Volop stro, met een prachtige houten trog. Zo een, die Jozef ook vele malen had gemaakt. Timmerman, he. Nou die trog werd korter hand ombenoemd tot Kribbe. En Jozef legde stro erin, wat dekens erop en klaar is Kees. Pardon, Jozef. Laat het kindje maar komen. Niks moeizame bevalling, navelstreng doorknippen, wassen en klap op de billetjes. Even omdraaien, en het lag er. Schoon, met een stralende Halo (u weet wel, die krans om zijn hoofd) en glimlachend. Buikje vol. (Al opgevallen, al die Dikkertje Dap’s op afbeeldingen? Gebeurt natuurlijk alleen door heiligtoedoen, niet in andere wereldstreken…) Tijd voor Jozef en Maria om lekker terug te leunen in de strobalen. Tapaatje erbij, glaasje wijn, proost, op het leven ‘’Le Chaim’’!

En nu ging Lucas pas echt los! En begon het wonderbaarlijke verhaal met de Engel. Die kwam plots tevoorschijn. Nou ja, scheen eerder van boven – voortgetrokken door een touw, heen-en-weer. Voor iedereen zichtbaar. Was dat even mazzel dat er geen maansverduistering of bewolking was, nietwaar? En deze Engel verkondigde met zijn glans ‘’De Redder (ofwel nieuwe Koning) is gekomen’’. En de herders – ook David, de voorvader van Jezus, was Herder, snapt u de hint? – die zagen dat licht als eerste schijnen. Blij dat ze eindelijk konden zien, waar ze liepen…En ze wisten onmiddellijk, ‘’we moeten naar de Krib’’ (of te wel naar de kroeg ernaast want ze kregen scheuren in de kop van de droogte in hun keel). En onder het zingen van ‘’Eer aan God in de hoogste hemel ( ja, nog hoger wordt een beetje lastig), en vrede op aarde (tegenwoordig ver te zoeken) voor alle mensen (allen?) die hij liefheeft (nou, dan vergeet hij een heleboel)” gingen ze op stap. Op naar de drank. Pardon, kribbe.

En dat was het dan. Eromheen de beschrijving van de 3 Wijzen uit het Oosten. Toen nog op kamelen. Tegenwoordig komen sjeiks, politici, bankiers en boeven met vliegtuigen. Kisten vol met geschenken: zilver, goud, edelstenen en bitcoins. Opgedolven door slaven in donker Afrika of gewoon gejat. In prachtige gewaden van zijde, katoen en kant. Nou, katoen is tegenwoordig ‘’out’’, wat dat wel niet aan water kost om te telen en te verwerken! Maar altijd nog een fractie van fracking….Geschenken en eerbetoon? Omkoping en witwassen zul je bedoelen. En waar iets gebeurt, komen mensen kijken. In drommen trokken ze naar dat kleine gehuchtje Bethlehem. En propten zich in de Stal. ‘’Jezus, is er nou nooit even een moment van rust’’, zuchtte Jozef tegen Maria. Cadeautjes werden aan de lopende band met Drone’s bezorgd, want de koeriers en de post konden zich niet meer door de menigte drukken. En iedereen maar Ah en Oh, en ‘’wat een mooi kindje’’. Tot de luier vol is…

En waarom vieren we dit uitgerekend met Kerst? Nou ja, ‘’we’’ = wij niet, hoor. Maar u mag dat zelf weten. Of u het viert. En helaas, ik moet u uit de droom helpen, de datum was niet goddelijk bepaald. Hij werd helemaal niet met Kerst 25 december geboren. Die Jezus. Het zal wel eerder rond maart zijn geweest. En zoals we vermoeden, waarschijnlijk ook niet in Bethlehem. Maar het zij ze gegund, daar. Big business met Geboortekerk, souvenirwinkels, hotels en taxi’s. Maart kwam de kerkvorsten niet uit, paste niet bij het heidense feest van midwinter. En dat rekensommetje van 9 maanden was ook een onzinverhaal, want een goddelijk ‘’in de schoot gelegd’’ heeft niets met zwangerschap te maken. Of seks voor het huwelijk, want ze waren niet getrouwd…Hoe het ook zij, geloof vermengde zich makkelijker met heidense gebruiken, waardoor het verhaal geloofwaardig werd. Dat van die Messias. Die weldoener  (alleen voor een select gezelschap) . En dus vieren we de geboorte (echt of verzonnen) met kerst.  Marketing noemen we dat.  ‘’En laat de kinderen tot mij komen’’, roepen ze sindsdien. Mochten ze willen. Hoe het ook zij, ik wens u een vrolijk Kerstfeest!

Bedankt voor je bezoek en je eventuele reactie.

Thanks for your visit and comment.

Gracias para tu visita